- tricinus
- tricinus, s. trichinus.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
TRICA — aut potius Tricca, urbs Theslaliae, a Tricca Penei filia dicta. Steph. Plin. l. 3. c. 11. Tricam et Apinam oppida quondam fuisse Apuliae scribit, a Diomede condita, quae eversa in proverbium abiit. Nam Tricae pro nugis; rebusque futilibus… … Hofmann J. Lexicon universale
TRICAE — ex Graeco τρίχες, capilli, flatu omislô. Proprie enim sic dicuntur capilli, qui pullos gallinaceos involvunt ac impediunt, pedibus implicati. Inde impedimenta quaevis et implicationes: crines im primis intexti implicatique, quos trecias… … Hofmann J. Lexicon universale